تهدید داخلی
کارمندان فعلی یا سابق، شرکای تجاری، پیمانکاران، یا هر کسی که در گذشته به سیستم ها یا شبکه ها دسترسی داشته است، در صورت سوءاستفاده از مجوزهای دسترسی، می تواند به عنوان یک تهدید داخلی در نظر گرفته شود. تهدیدهای داخلی می توانند برای راه حل های امنیتی سنتی مانند فایروال ها و سیستم های تشخیص نفوذ که بر تهدیدات خارجی تمرکز دارند نامرئی باشند.
انواع تهدیدات داخلی
تهدیدات داخلی می تواند غیرعمدی یا عمدی باشد:
تهدیدات غیرعمدی:
سهل انگاری – یک نیروی خودی از طریق بی دقتی و سهل انگاری سازمان را در معرض تهدید قرار می دهد. نیروهای خودی سهل انگار، عموماً با سیستم های امنیتی/فناوری اطلاعات آشنا هستند اما تصمیم می گیرند که آنها را نادیده بگیرند و برای سازمان خطر ایجاد کنند. مانند: اجازه دادن به شخصی از طریق یک نقطه ورودی امن، قرار دادن یا گم کردن یک دستگاه ذخیره سازی قابل حمل حاوی اطلاعان حساس، و نادیده گرفتن پیام ها برای نصب به روزرسانی ها و وصله های امنیتی جدید.
تصادفی – یک نیروی داخلی به اشتباه یک خطر ناخواسته برای سازمان ایجاد می کند. سازمان ها می توانند با موفقیت برای به حداقل رساندن حوادث تلاش کنند، اما این اتفاق خواهد افتاد. به طور کامل نمی توان از این اتفاقات جلوگیری کرد اما مواردی که رخ می دهند را می توان کاهش داد. به عنوان مثال: اشتباه تایپ کردن یک آدرس ایمیل و ارسال تصادفی یک سند تجاری حساس به یکی از رقبای سازمان، کلیک کردن ناآگاهانه یا سهواً روی یک لینک، باز کردن پیوست ایمیل که حاوی ویروس است و یا دور انداختن نادرست اسناد حساس.
تهدیدات عمدی:
تهدیدات عمدی اقداماتی هستند که برای آسیب رساندن به یک سازمان برای منافع شخصی یا شکایت شخصی انجام می شود. انگیزه نیروی خودی مخرب سود شخصی یا آسیب رساندن به سازمان است. به عنوان مثال بسیاری از افراد سازمان به دلیل برآورده نشدن درخواست ها یا حتی فسخ قرارداد همکاری، انگیزه دارند که به سازمان ضربه بزنند. اقدامات آنها شامل افشای اطلاعات حساس، آزار و اذیت همکاران، خرابکاری تجهیزات یا اعمال خشونت است. در برخی موارد دیگر نیروهای درون سازمان به امید کاذب پیشرفت شغلی، داده های اختصاصی یا مالکیت معنوی را به سرقت می برند.
تهدیدات تبانی – در این تهدیدات یک یا چند فرد داخلی با یک عامل تهدید خارجی برای به خطر انداختن یک سازمان همکاری می کنند. این حوادث اغلب شامل مجرمان سایبری است که یک خودی یا چند فرد خودی را به خدمت می گیرند تا امکان کلاهبرداری، سرقت مالکیت معنوی، جاسوسی یا ترکیبی از این سه را فراهم نمایند.
تهدیدات شخص ثالث:
تهدیدات شخص ثالث معمولاً پیمانکاران یا فروشندگانی هستند که اعضای رسمی یک سازمان نیستند، اما به آنها اجازه داده شده است تا سطحی از دسترسی به امکانات، سیستم ها، شبکه ها یا افرادی برای تکمیل کار خود داشته باشند. این تهدیدات ممکن است مستقیم یا غیرمستقیم باشند.
تهدیدات مستقیم – افرادی هستند که اعمال و رفتارهای آنها سازمان را هدف حمله قرار می دهد.
تهدیدات غیرمستقیم – عموماً نقص هایی در سیستم هایی هستند که منابع را در معرض عوامل تهدید ناخواسته یا مخرب قرار می دهند.
تهدید داخلی چگونه اتفاق می افتد؟
تهدیدات داخلی به طرق مختلف ظاهر می شوند: خشونت، جاسوسی، خرابکاری، سرقت و اقدامات سایبری. در اینجا به تفصیل به آنها می پردازیم.
خشونت – این عمل شامل تهدید به خشونت و همچنین سایر رفتارهای تهدیدآمیز است که محیطی ترسناک، خصمانه یا توهین آمیز ایجاد می کند.
- خشونت در محل کار/ سازمان: هرگونه اقدام یا تهدید به خشونت فیزیکی، آزار و اذیت، آزار جنسی، ارعاب، قلدری، شوخی توهین آمیز یا سایر رفتارهای تهدیدآمیز که توسط یک همکار فعلی یا سابق روی می دهد.
- تروریسم: استفاده غیرقانونی یا تهدید به خشونت توسط کارمندان، اعضا یا افراد نزدیک به یک سازمان، علیه آن سازمان است. هدف تروریسم ترویج یک هدف سیاسی یا اجتماعی است.
جاسوسی – عمل مخفیانه یا جاسوسی غیرقانونی از یک دولت، سازمان، نهاد یا شخص خارجی برای بدست آوردن اطلاعات محرمانه برای منافع نظامی، سیاسی، استراتژیک یا مالی است.
- جاسوسی اقتصادی عبارت است بدست آوردن پنهانی اسرار تجاری یک کشور خارجی(انواع اطلاعات مالی، تجاری، علمی، فنی، اقتصادی، مهندسی و برنامه ها، کدها و تکنیک ها و … )
- جاسوسی دولتی شامل فعالیت های جمع آوری اطلاعات مخفیانه توسط یک دولت علیه دیگر دولت ها جهت بدست آوردن مزیت های سیاسی یا نظامی است.
خرابکاری – اقداماتی است عمدی برای آسیب رساندن به زیرساخت های فیزیکی یا مجازی یک سازمان. عدم انطباق با روش های نگهداری یا فناوری اطلاعات، آلودگی فضاهای پاک، آسیب رساندن به امکانات فیزیکی، یا حذف کد برای جلوگیری از عملیات منظم از جمله اقدامات خرابکاری محسوب می شود.
- خرابکاری فیزیکی انجام اقدامات عمدی با هدف آسیب رساندن به زیر ساخت فیزیکی سازمان(مانند تجهیزات یا تأسیسات) است.
- خرابکاری مجازی انجام اقدامات مخرب از طریق ابزارهای فنی برای مختل کردن یا متوقف کردن عملیات عادی تجاری یک سازمان است.
سرقت – برداشت یا استفاده غیرقانونی از پول یا دارایی های معنوی، اسرار تجاری، ایده ها یا اختراعات یک شخص یا سازمان به قصد منفعت از آن را سرقت می گویند.
اقدامات سایبری – شامل همه تهدیدات عمدی و غیرعمدی در فضای مجازی است.
